a difficult and cold night in this strange building [Open for someone who can help her]

Penny keek naar de deur van de slaap plaats, het was koud en het onweerde buiten. De husky achtige hond wou hier niet wonen, ze wou naar huis, naar haar baasjes. Ze hield van hen en hun hielden van haar, maar in de vakantie werden ze bedolven onder sneeuw en werd zij zomaar hier gedumpt. Een verzorgster kwam aanlopen, ze pakte penny vast en probeerde haar naar binnen te trekken, maar Penny begon hard te grommen en bleef gewoon zitten waar ze zat. Van het gegrom schrok de verzorchster en liet haar los. Penny stond op en liep al grommend naar de versorchster. Zij sprong geschrokken achteruit. Penny keek haar boos aan. 'Do not touch me, go away and leave me alone.' Zeiden haar bruine ogen tegen de mevrouw, die liep snel weg. De teef keek haar boos na, liep vervolgens weer terug en ging weer zitten. Ze weigerde hier te gaan slapen en zou willen vechten voor vrijheid. Er klonken weer voetstappen, nu van meer mensen. Penny keek richting eht geluid en begon te grommen. Een man en de vrouw die ze had verjaagd leipen naar haar toe. Penny begon weer te grommen en keek hun weer boos aan. De man zie iets tegen de vrouw, zijn stem klonk ernstig. Penny wist dat wat ze deed slecht was, maar ze deed alles voor vrijheid. De man kwam dichterbij, hij had en grote metale stok bij zich, aan het eind zat een stuk touw, die gemaakt was om dieren zoals haar te vangen. Penny dook ineen, ze herkende deze stok. Ze was hier mee gevangen en hier gebracht. De hond zat in aanvals houding en zou ook aanvallen als hij die stok zou gebruiken. De man deed dat en probeerde het stuk touw om haar nek heen te krijgen. Penny werd woedend en wou springen, maar toen hoorde ze geroep.'Stop! Val ze niet aan!' Galmde er duidelijk door het gebouw. Penny keek richting het geluid en merkte niet dat het touw al om haar nek zat. Het touw werd stevig an getrokken en Penny schrok, ze probeerde los te komen, maar het lukte niet. Er klonken voetstappen van een hond of kat in de gang en er kwam een schaduw voor haar. Penny keek een beetje geschrokken naar de schaduw voor haar, ze trilde van angst verwatrring en woede. Het alarm geluid van een klok galmde door de gang, Penny schrok en keek er even naar, er stond dat het al elf uur was. Penny keek toen weer naar de schaduw voor haar.