My eyes are closed but my heart is open

Dream zat op een grote grasvlakte met af en toe wat bomen. Haar ogen waren gesloten en ze dacht na over haar verleden. Ze was al best lang in LA en ze had al veel katten ontmoet, behalve de rode kater. Zijn naam was Odion, dat wist Dream van andere honden en katten. Ze had hem graag willen ontmoeten maar als zij kwam was hij net weg. Dream zuchtte, zou hij dat expres doen? Omdat hij haar niet aardig vond? Dream schudde de gedachte van haar weg. Ze opende haar ogen en keek naar een boom die even verderop stond. Ze stond op en liep wat verder het grasveld op, ze wilde met iemand praten. Een tijd later stopte ze met lopen, in de verte zat een kat. Dream liep nog even verder en ging tegenover de kat zitten. Ze knikte naar de kater. "Hallo." De zon scheen wazig op haar pels en weerspiegelde in haar ogen. Ze dacht gelijk aan Taiyo, hij had haar heel wat verteld. Al was ze nu veel langer in LA. Dream lachtte vriendelijk naar de kater. Toch zat er een verdrietig gevoel in haar hart, Taiyo had haar op een aardige manier afgewezen. Dat was meteen duidelijk toen hij dat zei. Dream dacht steeds aan de woorden van toen, het wilde haar gedachte gewoon niet uit. Een diepe zucht kwam uit haar mond, ze was gewoon te laag voor hem. Ze keek weer naar de kater. "Sorry, ik zat even met mijn gedachte ergens anders." zei ze verdrietig. Ze was er wel achter gekomen dat ze op dit gebied wel een zwakte had. Deze kater wist haar naam waarschijnlijk en zij wist zijn naam ook, al lette ze nu wel op met katers. Ze konden je hart gemakkelijk breken, dat wist ze van een vroegere vriendin. Zij was daarna zo enorm boos, en elke kater die ze tegen kwam daar liep ze van weg. Dream wist dat deze kater dat niet zou doen, anders had ze hem heel anders ingeschat.

"Hallo" zei Cailin toen ze aangekomen was. Ze had blijkbaar op de heuvels erachter gestaan. "Zit je in de Avarice?" vroeg ze. Dream dacht eraan dat Cailin zo kon aanvallen dus bleef ze op haar hoede. "Hallo? Ik vroeg je wat!" haar doordringende stem doorbrak haar gedachte. "Ja, ik zit in The Avarice." miauwde ze alsof Cailin gewoon normaal deed. "Dan zit jij zeker in The mauaji?" snoof ze. Ze deed haar ogen weer dicht om te ontspannen. Dat was dus haar zwakte. Ze had geen geduld. En geduld was nog wel het belangrijkste dat je kon hebben! Dream keek naar Cailin. "Dat beschouw ik dus als een 'ja'" miauwde ze een lange tijd later. Ze glimlachte naar Cailin. Die glimlach verdween al snel in een normaal gezicht. "Dus... Jij zit in The mauaji? Nou dan zal ik je eens wat vertellen. Ze hebben een ding gemeen, ze haten honden." ging ze verder na heel lang geen antwoord te hebben gehad. Het was wel waar wat ze zei. Het enige wat de twee groepen gemeen hadden was het haten van honden.

(Kort XD)

Cailin zei nog wat dingen waarvan Dream eigenlijk niks hoefde te weten. Haar ogen waren gefocust op een haas in het gras verderop. 'Ook zin in kraai?" vroeg Cailin. Dream schudde haar kop en zakte in jachthouding. Ze sloop op de haas af totdat ze dichtbij genoeg was. Ze sprong op het beest en beet in zijn nek, hij was dood. Dream trippelde terug naar Cailin en begon van de haas te eten. "Hou hem maar voor jezelf." zei Dream. Het was een zonnige dag en de zon verwarmde haar pels. Ze begon te snorren. "De lente is in zicht." Ze keek naar Cailin. "Ik vroeg me af of je mij wel vertrouwt hier." Ze voelde zich namelijk ongemakkelijk bij het gedrag van Cailin. Haar nagels gingen in en uit. Dream had zo het gevoel dat ze elk moment aangevallen kon worden. Maar als ze moets vechten was ze geen nietsnut, ze vocht voor haar clan en haar leven. Ze keek beheerst naar Cailin. Dream hief haar poot en bekeek haar nagels. "Odion is wel een goede leider hè?" miauwde ze na een lange stilte.