An Old friend

Ritselende oude, dode bladeren schove naan de kant voor een gitzwarte schaduw die langzaam door de nacht kroop. Haar ogen fixeerden zich op elk detail, elk bewegend puntje in haar leefomgeving. Het donkere bos stond er nou niet zo erg bekend om zijn vriendelijkheid en veilligheid. Af en toe krastte er iets in de bomen, vloog er een schaduw over haar heen waardoor ze stokstijf stil stond om het te herkennen, en af en toe, een vreemde lokroep, waar zij zich meer en meer van verwijderdde. Ze wist dat ze eigenlijk niet meer buiten mocht komen, van de mensen die in de ''opvang'' werktte, het was te donker, het werd gevaarlijk, blablablah. Maar Felix vond de nacht fijn, donker, duister en sterk. In de nacht kon je onopvallend zijn, de nacht was fijn voor aanvallen, en vooral, je kon ongezien dingen doen die niet mochten. Met haar blik stijf op de manverlichte open plek gericht deed Felix haar poten sneller vooruit. Ze wist dat ze hem daar kon vinden, en ze wist dat hij wakker was. Odion, was net zoals Felix, een moordende nachtkat die een hekel had aan honden. Ze grijnsdde even en rekte zich uit, terwijl ze langzaam de open plek in kwam. Haar zwarte manen glinsterden in het maanlicht terwijl ze keek naar de donkere schaduw die onder de rots werd verlicht. Kalm lispelde ze de woordend die haar hele korte reis in haar hoofd gonsden.''Ik ben er Odion,'' Lispelde ze en haar ogen keken strak naar de schaduw die onderaan de rots naar haar toe kroop, en een toonbeeld van een kat aangaf. (Flaam ^^'')

Een oranje grijnzende kat maakte zich zichtbaar voor haar, en met een paar sprongen belandde hij naat haar neer, ploffend op zijn kont. Felix keek naar hem, haar ogen reflecteerden de heldere maan, die boven aan de hemel stond. ''Dat zie ik,'' Merkte Odion sarcastish op, en Felix gniffelde even. Hij keek naar haar, en ze keek terug, haar warme vacht ritselde in de wind die af en toe om de hoek kwam. Hij man haar aandachtig op, en Felix bleef stil zitten, terwijl zijn ogen langs haar lichaam gleden, was ze goed genoeg? Maar ze was neit nerveus, als ze niet werd teogelaten, dan had hij een prachtige moordenares misgelopen. Haar borst rees netjes op en neer, in het daglicht zag ze er netjes uit, alsof ze van een rijke famillie kwam, maar s'nachts was ze een lugbure straatkat. ''Dus vertel eens,'' Sprak Odion naar een tijdje. ''Je wilde me spreken over de Mauaji? Kom maar op dan.'' Felix borst rees even overeind en ze ademde uit voordat ze sprak.''Ik wil Joinen Odion, je zal waarschijnlijk veel aan mij hebben,'' Wat moest ze zeggen? Ze moest eigenlijk weinig lof over zichzelf vertellen dat kwam arrogant over.''Ik was het eigenlijk helemaal niet zat om op straat te leven, ik heb in mijn hele leven twee Honden gedood en 3 katten, waaronder mijn ouders, ze waren te braaf,'' Ze vertelde alleen luchtig, klein en subtiel, geen details over hoe hard ze had gevochten, dat kwam voor hem saai over.''Maar ik ben erg blij als ik hier mag komen Joinen.'' Waren haar laatste woorden voordat ze haar mond weer hield. Ze staard even naar hem, fier en krachtig zag hij eruit, een goede Leader voor haar.