Growing up isn't that easy [open]

Onderwerp: Growing up isn't that easy [open] zo sep 20, 2015 3:56 am

Who, who. Wát was dat? Een van de verzorgers had haar inmiddels bij haar nekvel gegrepen. "Rustig maar meisje," sprak ze met een sussende stem. De verzorgster had een halsband in haar handen en had die geprobeerd bij de hond om te doen. Echter dacht Sunset hier iets anders over. Maar nu werd ze klem gezet in een hoek, met een hand in haar nekvel. Sunset begon te piepen en te grommen, maar de jonge vrouw trok zich er niets van aan. Snel werd de halsband om haar nek bevestigd en werd er een riem aan vast geklikt. Sunset werd losgelaten, rende weg, maar werd met een ruk tot stilstand gebracht. De riem om haar hals, werd vastgehouden door de verzorgster. Verward keek Sunset van de riem naar de verzorgster. "Kom." zei de vrouw. Ze begon te lopen en trok Sunset zachtjes mee, maar wel met zoveel kracht dat Sunset niet de andere kant op kon. Sunset begreep er niets van. Ze begon te rennen, maar werd met een ruk weer stil gezet. Protesterend blafte ze, begon als een gek te trekken en rende weg toen ze merkte dat de druk rond haar hals weg was. De verzorgster had haar los gelaten. Ze stoof weg, richting het Duistere Woud. Wat ze niet merkte is dat de riem in een van de takken belandde en haar vast zette. Sunset begon te trekken, maar ze zat echt vast. Wanhopig blafte en piepte ze een paar keer. Shit, waarom overkwam dit haar nu weer?

Onderwerp: Re: Growing up isn't that easy [open] zo sep 20, 2015 8:18 pm

Koeltjes keek ze vanuit de boom toe hoe de hond aan het worstelen was met de riem om haar nek. Haar gifgele ogen met rode gloed stonden kil en opstandig terwijl ze haar nagels in de boomtak begroef. Ze zat de bedenken wat ze zou doen. Dat irritante beest gewoon haar strot doorbijten of haar helpen. Eigenlijk stond dat eerste idee haar beter aan, maar aangezien de hond een riem om had kon het zijn dat de verzorger nog in de buurt was. Als ze betrapt werd had ze een heel groot probleem en daar zat ze niet op te wachten. In een vloeiende beweging stond ze op en sprong uit de boom. “Lukt het.” Sprak ze kalm met een vleugje sarcasme terwijl ze pal voor de jonge hond terecht kwam. “Je trekt jezelf alleen maar meer vast als je zo wild blijft doen.” Ze likte haar poot terwijl ze er voor zorgde net buiten het bereik van de hond te blijven. Ze legde haar staart netjes achter haar en keek weer op recht in de ogen van de hond, waarvan ze de naam nog niet wist. Ze was hier pas en ze kwam niet in het opvangcentrum. Ze kon niet tegen die drukte en die stomme vrolijke dieren en verzorgers. Ze was liever in het bos en had haar eigen plekje gemaakt in een dennenboom en dat beviel haar prima. Het was alleen een beetje jammer dat ze nou werd gestoord door zo'n hysterische hond.

» Who is there? [OPEN!]
» hi, little black fox [OPEN!!!]
» looking for dinner and a friend [open!]
» My eyes are closed but my heart is open
» wandering through the dark forest [open]