.:Counter:.

De geschiedenis van Counter. Als pup woonde hij bij een grote fok famillie. Hij was ook een pup die in de wereld werd gebracht door het fokken. Daarom heeft hij ook twee verschillende kleuren ogen.Zijn linker oog is helder blaow, en de ander bruin. Hij werd verkocht aan een tengere man. Countertje hoopte op een leuk en liefdevol leven. Maar het bleek zijn teleustelling. De man was voor hem een tiran, Counter kreeg amper te eten. Hij werd zwaar mishandelt, en vaak alleen achtergelaten in huis. Kwam enkele keren buiten, om in de vrieskou zijn plasje te doen. Hij bleef tot aan zijn twede bij de man, hij was altijd bang voor hem geweest. Want op een avond, waneer de sterren aan de hemel danste samen met de maan. Had Counter naar boven gekeken, naar de maan. Hij had zich beseft, dit kon zo langer niet, en besloot in opstand tegen de man te komen. Toen op een kouwe na middag wilde die duivel, Counter voor de zoveelste keer wilde slaan, greep Counter keihard in de man zijn hand. De man was geschokt maar nog bozer. ''Vuil rotbeest!'' Hij was gek in zijn hoofd. Hij trok een tauw uit de kast, en deed hem agresief om de nek van de hond. Counter wist niet wat er gebeurde. De man trok ruig hem mee naar buiten. Counter jankte en huilde, maar de man bleef trekken. Tot ze in een verlaten park kwamen. Daar Bond de man hem vast aan een bankje. ''Blijf hier maar! Ik moet je niet meer vuil ***** beest!'' De man kwatte in Counters snuit. Die er zat als een zielig hoopje ellende, maar met een woedende blik in zijn ogen. Die nacht, huilde Counter, naar de maan maar ook om maar iemand te kunnen berijken. Geen enkele reactie was er gekomen. Die hele nacht had hij in de sneeuw gezeten ionder het bankje. De volgende dag, werd hij wakker door ht geluid van kinder stemmen. Spelende kinderen zaten in de speeltuin. Een meisje, van een jaar of zes had hem opgemerkt. Ze kwam naar hem toe rennen, ''Hondje!'' Eerst had Hij niks gedurft, maar het meisje had een plekje in zijn koude hart geraakt. Hij mocht mee naar een warm liefdevol huis. En omdat hij aan een touw vast zat, en niemand iets had laten horen. Mocht het meisje hem houden van haar ouders. Counter was de komende drie jaar dol gelukkig, speelde maakte lol, en was vrolijk, kreeg eten. Hij was nog nooit zo gelukkig geweest. Maar het noodlot sloeg toe, haar ouders gingen slecht in de zaken, en werden bijna arm. Plus... Het meisje werd ongenesenlijk ziek. Ze hete Emily en zou hoe dan ook dood gaan. Counter bleef bij haar tot het einde, en na een week stierf ze, na een kleine wandeling. Ze zaten samen voor hun bankje, en ze stierf tegen zijn schouder aan. Hij snapte het niet, maar opeens moest hij weg. De ouders hadden geen geld meer voor hem en waren intens verdrietig. Hij werd naar een slecht asiel gebracht waar die ouders van dachten dat het goed was. Hij werd weer geslagen, maar kreeg wel eten en had vrienden honden. Op een dag, werd zijn hart koud, wie er binnen stapte in het asiel, was die man. De gozer die zijn jeugd had verpest. Hij was opzoek naar een hond, zei hij. Waarom snapte Counter niet, zeker weer om zijn alchohol verslaving op af te richten,dacht Counter. De man, zocht zelfs Counter weer uit, als hond. Om hem te krenken, want de man wist donders goed wie hij was, al was hij verbaasd dat de hond nog leefde...
Maar Counter was het daar niet, mee eens... Toen het hok geopend werd, Sprong hij er met volle macht uit. Vollop de man die er voor stond. Hij drukte de man tegen de grond, doordat hij niet meer de weerloze pup was van drie jaar terug. De hond keek de man kwaadaardig in zijn ogen, enh sloeg toe. Counter had in de keel van de man gegrepen. Het bloed lag op de grond, en de man was eindelijk dood. Niemand zou ooit meer last van hem hebben. De mensen waren nu te geschokt, en bezich met de dode man, om nog op Counter te letten. Hij ontsnapte aan de losse greep, en rende de deur uit. Zijn vrijheid tegemoet! Een paar weken had hij over straat gezworven, en overleefd. Gevochten en voedsel gesprokkeld. Op een dag, kwam hij langs een groot landgoed, met op het hek: Lost Animals. Een vrouw stond binnen het hek, en Counter stak nieuwsgierig zijn neus naar binnen, en zag de spelende honden. De vrouw zag hem, en nam hem mee. Lapte hem op, en nu. Nu had hij een thuis. Hij was niet van plan om nog ooit weg te gaan van deze hemelse plek, waar mensen wel om hem gaven. Als was hij een knorrepot.
~~

Vragen, zijn altijd welkom in pm.