What is this?

Onderwerp: What is this? wo sep 23, 2015 4:47 am

Ze stond erbij en keek ernaar. Wat was dat nou weer? Ze was hier nou al een paar dagen en ze kwam steeds weer nieuwe dingen tegen. Eerst had ze het hele dichte woud verkend en dat was een flinke klus geweest, zeker om precies het juiste plekje te vinden om te kunnen slapen. Hoog in een boom met zicht op iedereen die erlangs kwam. Nou had ze besloten ook buiten het dichte woud te gaan kijken al wist ze niet of dat haar beste idee ooit was. Ze was sowieso niet van plan om bij het opvangcentrum te gaan kijken, veel te druk. Ze ving haar eigen eten wel en drinken kon uit het meer, maar nou opweg naar het meer was ze het vervallen gebouw tegen gekomen. Daar stond ze nou voor terwijl ze probeerde te bedenken wat ze ging doen. Gewoon er omheen lopen wat veilig was, maar waarbij ze misschien iets miste. Of naar binnen gaan met het risico ingesloten te worden mochten er meerdere dieren komen. Ze wist toch wel wat ze ging kiezen, al voordat het antwoord zich in haar kop vormde. Ze ging naar binnen.
Met behoedzame passen liep ze de oude stallen binnen. Het rook muf naar dode insecten en oud beschimmeld hooi. Waardoor er een afkeurende blik in haar geelrode ogen ontstond, maar goed het was beter dan dat het bewoont werd. Ze had geen zin in gezelschap dat had ze nooit. Echter stond ze in een klap stil toen een nieuwe geur haar zintuigen prikkelde, een kattengeur. Geïrriteerd trok ze met haar snorharen terwijl haar blik de andere kat zocht.

[First Dwyn]

Onderwerp: Re: What is this? wo sep 23, 2015 5:12 am

But my dreams they aren't as empty
As my conscience seems to be

Al sinds zijn komst hier, ongeveer een maand geleden had hij dit gebied vrijwel geclaimd. Het rook een beetje muf, maar daar kon de wat oudere kater wel mee leven. De oude stallen waren omgeven door bomen en struiken, wat het voor hem ideaal maakte om eten te vangen wanneer het nodig was. Meneer de brombeer was namelijk nogal eigenwijs, en vertikte het om in de opvang zelf te leven. Het gebied rondom, wat tevens net zo veilig was, was voor hem een veel beter leefoptie. Hier kon hij zijn gang gaan zonder dat er een vervelend levend wezen hem zou lastig vallen. Maar het beste aan zijn plekje was toch wel dat hier vrijwel geen honden en katten te vinden waren. Heerlijk, de rust waar hij zo graag naar verlangd had. Geen ondragelijk gezeik aan zijn al te moeie hoofd, gewoon stilte.

Dwyn was bezig met zijn dagelijkse taak, eten vangen, toen het uit het niets ineens begon te regenen. En dan bedoelde hij niet zachtjes miezeren, maar daadwerkelijk keihard hozen. En als er ook maar iets was waar deze kat meer hekel aan had dan andere vloeienbalen, was dat regen. Meteen zette de zwart witte kater het op een lopen richting de oude stallen. Binnensmonds vloekte hij toch wel even. Het was inmiddels al herfst en de voedselvoorraad die hij aan het aanleggen was voor de winter schoot niet erg op. Als het zou bleef doorgaan moest hij of honger leiden deze winter, of, erger nog, eten zien te vinden terwijl het regende. Dat laatste leek de beste keuze, maar Dwyn vermeed water het liefst zoveel als mogelijk was.
Toen hij in de buurt kwam van de oude stallen, nog maar een aantal meter moest afbruggen, drong er een zure lucht zijn neus binnen. Het was dan wel geen daadwerkelijk zure lucht, maar daar deed het hem wel aan denken. De gedachten alleen al, yuk! Nee, het was een andere kat die hij rook, een poes wel te verstaan. En hoogstwaarschijnlijk was ze in de oude stallen. Zíjn oude stallen. Nou daar ging ze toch even te ver mee, hij wenste geen gezelschap en dat zou hij haar even duidelijk maken ook.
Eenmaal bij de stal zag hij haar, een prachtige wit met bruine poes. Zijn vacht droop terwijl hij de laatste paar stappen naar binnen zette. "Hee!" Schreeuwde de zwart-witte kater. Zijn stem klonk niet al te vrolijk, totaal het tegenovergestelde eigenlijk. Het klonk boos, maar nog niet woedend. Langzamer liep hij haar kant op, zijn ogen op haar gefixeerd. "Zeg, wat moet dat hier?" zei hij geïrriteerd. Dit was zijn plekje, alleen die van hem. En een andere kat wilde hij hier niet verwelkomen. Een seconde dacht hij erover om zijn vacht uit te schudden, maar deed dit toch niet. Het zou niet sterk overkomen. Dus blijf hij staan, borst vooruit. Met een druipende vacht.

Onderwerp: Re: What is this? wo sep 23, 2015 6:43 am

Het duurde niet lang voordat de kat voor haar neus stond. Een zwart witte kater met twee verschillend gekleurde ogen. Ze was nou niet bepaald onder de indruk van zijn geschreeuw. Er lag een kalme blik in haar ogen terwijl ze hem wat droogjes aanstaarde. Rustig zwiepte ze met haar staart. “Je laat alle muizen nog schrikken met je geschreeuw.” Haar stem klonk ijzig, maar niet onvriendelijk. Eerder een beetje gepikeerd door zijn nou niet bepaald al te vriendelijke begroeting. Misschien had ze het wel een beetje verdiend, maar zo heftig hoefde nou toch ook weer niet. Zijzelf was nou niet bepaald sociaal aangelegd, maar ze zou haar best doen. Ze kon nou moeilijk gewoon weer weglopen, niet? “Enkel nieuwsgierigheid snel ontvlambare kater.” Vervolgde ze kalm. “Dit is jouw schuur?” Ze nam aan dat hij daar met ja op ging antwoorden, aan zijn territoriale gedrag te zien. Was het echt zo erg dat ze hier binnen gelopen was. Ze zeiden toch dat je overal mocht komen bij het opvangcentrum. Nou ze begon daar nou toch wel aan te twijfelen. Misschien lag het toch wat anders. “Je voelt jezelf wel echt een macho of niet?” Ze trok geamuseerd met haar oren terwijl ze zijn houding nog eens in haar opnam.