Flying Blood

Onderwerp: Flying Blood wo mei 02, 2012 3:04 am

The Night Hunters
The Night Has Come To Rise Again~
Haar ogen waren gesloten, ze lag hoog in een boom op een dikke tak. Haar poten hingen aan beide kanten naar beneden. En ze droomde. "The Night has come..." Cailins donkere ogen flitste in het donker. "To rise again," vervolgde het zinnetje. Ze wist wat het betekende. Cailin zou leader worden van een duistere clan die de honden op afstand zou houden. Of beter. Cailin verplaatste haar klauw, en de rest van haar klauwen volgde. Ze klom om hoog en ging op een grote zwarte rost staan. Haar gele ogen gleden over een menigte katten. Groot en klein, maar stuk voor stuk sterk en moedig. En dat was wat Cailin nodig had. Odion, een kater, die een goede maat van haar was, hij had gevaald in zijn clan. En Cailin zou nu een nieuwe clan om hoog laten komen. En die zou sterker worden dan ooit.
Ceylen opende haar gele ogen en keek rond. Het was donker. Heel veel katten wisten dat er deze avond een bij een komst zou zijn voor katten die zich bij The Night Hunters willen voegen. Ceylen wist ook dat er veel, heel veel katten op zouden komen dagen. Al was heel veel over dreven. Gewoon wel wat katten. Cailin wist in ieder geval dat er een mooi groepje zou ontstaan. Kittens waren ook welkom. Die konden dan getraind worden tot sterke moedige katten. Ceylen klom bij de boom omlaag en begon te lopen. Ze zou naar een open plek gaan in Het Dichte Woud. Na een poosje gerend te hebben kwam ze aan. Er waren nog geen katten. Nog niet. Ze klom op de rots en ging zitten. En net als in haar droom waren haar ogen fel in het licht van de maan. Deze avond zou belangrijk zijn voor vele katten.

Onderwerp: Re: Flying Blood zo mei 06, 2012 7:23 am

Een rode kater rende hard door het bos. De wind vloog hem om de oren. Het was maar een licht briesje maar toch welkom. Sean kreeg het nou eenmaal snel warm. Het was al avond. Duisternis had de dag verdreven. Hij zou beslist de eerste zijn die aankwam. Zijn terleursteling was dan ook groot toen hij zag dat hij niet de eerste was. Zijn humeur klaarde op toen hij Cailin zag. De leider van The Night hunters. Hij had er maanden naar uitgekeken. En nou was eindelijk zijn kans gekomen. " Hallo" weergalmde zijn stem over de open plek. Hij tripelde naar Cailin toe en boog voor haar. Hij wist dat het slim was om zich een beetje onderdanig te gedragen. Zijn ogen keken recht in haar ogen. Zijn ogen veranderde in wervelstormen en spraken een onbeschrijfelijk gevoel uit. Het gevoel als of je verbrande en bijna moest huilen. Maar alleen dan van geluk.(vaag) De ogen van Cailin schitterde fel in het maanlicht. Zijn eigen ogen straalde zonder het licht van de maan. Hij had een probleem opgelost hij was niet meer alleen. Alleen zijn familie daar van had hij nog een probleem.