Karakter profiel Leeftijd: 2 Years Elite: The Cats Elite Partner: I travel a lonely road
Onderwerp: Eating by moonlight vr maa 16, 2012 11:43 pm
PIP
Selim sloop door de gangen. Het was donker en stil. Anders dan overdag tewrwijl alle poedeltjes er rond huppelden. Vooral katten en honden die dachten dat ze vriendjes konden worden. Het maakte hem gewoon misselijk. Het was een schande voor het kattenras maar, zij deden alsof ze de wereld ermee verbeterden. Katten honden vliegen elkaar al aan sinds het begin der tijd. Sommige dingen veranderen maar, het echte katten instinct blijft hetzelfde. Hij is een kat dus hij haat honden, hij wil ze het liefst allemaal ombrengen maar, dat was teveel werk voor hem alleen. Maar gelukkig was hij niet de enige die trouw bleef aan zijn instinct. Er waren ook nog steeds katten en honden die elkaar naar de keel vlogen en dat hield deze wereld realistisch. Zijn maag rammelde. Even stond Selim stil, bamng dat hij iemand wakker gemaakt had maar, het bleef stil. Hij kwam hier niet graag maar, als hij hier kwam was het nacht en had hij honger. Er waren nu geen mensen, poedeltjes of lieflijke kattebeestjes. Hij liep de eetzaal binnen en snoof. Het rook hier altijd naar eten maar, als er geen mensen waren zoals nu zat het meeste achter slot en grendel. Dat wat jammer maar, geen groot probleem. Ze lieten altijd overal wel wat vallen en ruimden het niet op. De verwende snoezeltjes die hier aten aten liever uit een bakje dan van de grond en deden dus niet de moeite het zelf op te eten. Selim snoof nog eens en ging op zoek naar kleine hapjes. Hier werden bijna altijd hapklare brokjes gegeten maar ook wel eens van die maaltijd doosjes en daar zat tenminste nog wat smaak aan. Daarom zocht hij altijd eerst daarnaar voordat hij brokken door zijn keel probeerde te duwen. Hij stond stil. Zijn oren gespitst. Hij hoorde geluid.
Pip
Naam : ll Puck || Posts : 87 RPG berichten : 5
Karakter profiel Leeftijd: 3.5 months Elite: young, wild & free Partner: ha! ya think u can handle me?
Onderwerp: Re: Eating by moonlight ma maa 19, 2012 9:12 am
Geïrriteerd haalde Pip haar neus op toen ze een hond voorbij hoorde komen. Ze ergerde zich aan het geluid. Konden die beesten niet wat stiller doen? Met een verwaande kop keek ze de hond na. Toen ze het gekletter van de nagels en het gehijg van de hond niet meer kon horen liep ze verder. Haar donzige pootjes maakte geen enkel geluid terwijl ze door de lange gangen liep. Ze hield van de stilte. De stilte zoals alleen een kat er van kan houden. Honden konden nooit stil zijn. Hun stompe nagels verraadde altijd hun positie. Niet dat ze honden zo erg haatte, maar katten waren gewoon beter. Ze zag een straaltje licht onder de een deur door schijnen. Het geluid van mensen voeten doorbraken de stilte. Snel glipte door een andere deurkier. Ze had het niet zo op de mensen. Zoals de meeste katten die zij kende was ze graag onafhankelijk. Ze was dan misschien nog jong, maar ze kon prima voor zichzelf zorgen. Temsite, dat vond ze zelf. Terwijl ze in gedachte door de donkere ruimte liep besefte ze dat ze in de eetzaal was. De ranzige geur van ingeblikt voedsel hing in de lucht. Ze had sinds ze in het opvangcentrum was, nog niet van het hapklare eten gegeten. Ze was een zwerfkat dus hield ze het maar op te muizen en ander ongedierte. Echt veel succes had ze nog niet gehad maar ze was gewend aan periodes van weinig eten. Dat hoorde nou eenmaal bij het straat leven. Nog steeds liep ze door de ruimte. Ze snuffelde aan wat bakjes die door de kamer stonden maar haar gedachtes waren niet bij eten. Eigenlijk waren haar gedachtes helemaal nergens. Sinds ze hier was wist ze niet meer wat ze moest doen met haar leven. geen vrienden of familie, en misschien voor haar nog wel het ergste, geen vijanden. Er was dus niemand om af te katten. Ze zuchtte. Het liefst wou ze terug naar de straat. Voorzichtig zette ze haar pootje op een voederbakje. Het verschoof een beetje. Snel keek ze om zich heen. Had iemand het gehoord? Haar blik ruste op iets of iemand in de verte. Zag ze daar nou iemand? Zo nieuwsgierig als ze was liep ze er naar toe. Al snel werd duidelijk dat het om een kat ging. Natuurlijk was het een kat, een hond had ze al lang gehoord hebben. Ze grijnsde toen ze zag dat het iemand van haar leeftijd was. “Ook uit op een nachtwandeling zie ik?” zei ze terwijl ze hem recht aan keek.
