PortalIndexLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Aiden
Bendeleider
Aiden


Reu
Naam : Julia || Posts : 1023
RPG berichten : 95

Karakter profiel
Leeftijd: 3,5 years
Elite: I don't like rules~
Partner: Friendship marks a life even more deeply than love. Love risks degenerating into obsession, friendship is never anything but sharing

If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far Empty
BerichtOnderwerp: If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far   If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far Emptywo sep 23, 2015 5:42 am

Hij voelde dat hij bekeken werd. Ken je dat gevoel? Dat begint bij je staart en langzaam doortrekt naar je neus, een koude tinteling. Gealarmeerd keek hij op zijn oren alert naar voren en zijn bek een stukje open. Zijn kastanjebruine ogen stonden behoedzaam terwijl hij om hem heen keek. Dat was vreemd, hij zou toch zweren dat iemand naar hem had staan kijken en toen rook hij het. De geur van een mens of nee meerdere mensen, maar er was iets vreemds aan de geur. Hij vertrouwde het niet en aarzelend deed hij een stap achteruit, maar dat had hij beter niet kunnen doen. De bladeren onder zijn poten leken opeens als sneeuw voor de zon te verdwijnen en opeens vloog hij, maar voor hij goed en wel besefte wat er gebeurde knalde hij op de grond. Een harde piep verliet zijn bek toen hij hard met zijn schouder op de koude aarde klapte.
Even bleef hij stil liggen terwijl hij probeerde te bedenken wat er was gebeurd. Toen tilde hij zijn kop op en keek om hem heen. Hij zag alleen maar zand totdat hij omhoog keek. Hij lag in een gat, die was niet heel diep maar diep genoeg waardoor hij er niet zomaar uit kon klimmen. Zeker niet met zijn schouder die gemeen begon te kloppen. Waarom was dit gat er opeens, wat had het te beteken? Zijn ogen werden een fractie groter toen hij een paar mensenhoofden boven het gat zag verschijnen. Hij blafte om hulp, maar wacht eens even? Het drong langzaam tot hem door dat dit niet de dierverzorgers waren, maar wie waren het dan wel. Het groepje begon te lachen terwijl er een vieze smurrie over hem heen gegooid werd. Opnieuw jankte hij door de stank wat verdacht veel rook naar de rommel die ze ook in die voertuigen van ze stopten. Hij werd licht in zijn kop en verslagen bleef hij liggen.

[Eventtopic: Open voor iedereen!]




Terug naar boven Ga naar beneden
Dwyn
Eliteleader
Dwyn


Kater
Naam : Romy || Posts : 32
RPG berichten : 3

Karakter profiel
Leeftijd: 34 moons
Elite: Clawselite [Me & Gwen]
Partner: Never be sad for what is over, just be glad that it was once yours

If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far Empty
BerichtOnderwerp: Re: If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far   If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far Emptywo sep 23, 2015 11:55 pm

But my dreams they aren't as empty
As my conscience seems to be


Wat had dit allemaal te betekenen? Ja, natuurlijk wilde hij alles zien en weten. Alles wat gebeurde, tja daar moest hij bij zijn. Het was soms iets goed, maar heel vaak was het toch wel een grote zwakte van de zwart-witte kater. Op dit moment was het zeer duidelijk een zwakte. Dwyn rende zo hard als hij kon, er zat iets achter hem aan. Of beter gezegd, iemand. Zijn gevoel vertelde hem dat het niet een van de dierverzorgers was, die zouden niet zo achter hem aan gaan als ze doorhadden dat hij er niet van gediend was. Een beer? Het was een mogelijkheid, maar die kwamen niet in dit gedeelte van de opvang. Daarbij leek de geur er niet ook maar een klein beetje op. Nee, het was duidelijk een wezen wat op twee benen liep. Een mens. Oh god dan had hij nog liever een hond achter hem aan.
Na een paar minuten op zijn hardst gerend te hebben, begon de kater het toch wel te voelen aan zijn poten. Die waren al niet zo sterk, dus lang doorgaan kon hij niet. De geur van het menswezen leek redelijk vervaagd te zijn, dus stopte de kater voor een enkele seconde, beschut onder een bosje. Hij strekte zijn poten en likte er even aan, aangezien ze nu onder de viezigheid zaten. Dwyn zuchtte en keek nogmaals om zich heen. Hij had een heel stuk gerend voordat hij hier belandde, en godzijdank kon hij het desbetreffende menswezen nu niet meer ruiken. Maar toen hoorde hij het, een blaf, je kon horen dat de eigenaar van deze blaf diep in de penarie zat. Dwyn schudde zijn kop, stomme honden ook. Ze konden ook helemaal niets. Maar al snel drong er weer een geur zijn neusgaten binnen. Niet alleen die van de vlooienbaal, maar ook die van andere wezens. Mensen. Bij de lelijke lach van deze wezens begonnen zijn nekharen overeind te staan. Hij moest hier weg, en snel ook. Voordat ze hem te pakken kregen en zouden doen waar ze nu bij die vlooienbaal mee bezig waren. Het was al te laat. Het moment dat de zwart-witte kater zijn kont van de grond af tilde om ervandoor te gaan, werd er een arm naar hem uitgestoken. De hand die aan de arm vast zat had maar vier vingers, terwijl Dwyn zeker wist dat mensen er vijf hadden. De vingers sloten zich om het nekvel van de kat. Hij begon te blazen, te krijsen. Mensen vond hij nog minder leuk dan die vieze honden die overal hun neus in willen steken. Nee, dit was vreselijk. Erger kon haast niet. Dwyn stak zijn nagels uit en deed een aantal verwoede pogingen om de persoon te voorzien van een aantal wonden. Een stuk of 3 keer lukte het hem, de persoon krijste een aantal woorden die Dwyn niet kon verstaan, wel merkte hij dat ze niet al te vrolijk klonken. Uit verbazing en pijn liet hij hem uit zijn handen vallen. Zoals de meeste katten kwam Dwyn netjes op zijn pootjes terecht en zag hij zijn kans. Snel zette hij het op een lopen, weg bij de mensen. Weg bij de hond die zo wanhopig om hulp blafte. Hij was niet dom, zou hij een poot uitsteken naar die vlooienbaal, dan zou het niet bepaald in Dwyn zijn voordeel werken. Dus rende hij weg, bijna als een lafaard. De rest moest hier over weten, dit moest serieus genomen worden.

//Dwyn in and out~

Terug naar boven Ga naar beneden
 
If you find yourself stuck in a crack in the ground and you can't move, with no hope of rescue. Consider how lucky you are that life has been good to you so far
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» There is some good in this world ...
» Tiger Life
» Why do all good things come to an end? ~

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Oase :: Loofbos-
Ga naar: