You can cry me a river

Dit weer had de hond niet zien aankomen. Natuurlijk waren de wolken de hele dag al grijs en was er soms even een sprankje hoop dat de zon doorbrak zodra er iets van blauwe lucht te zien was. Maar deze heftige regen was niet wat Fade had verwacht. Het was al wat donkerder geworden toen hij het pension had verlaten, de beheerders waren zo aardig geweest om het hyperactieve beest wat frisse buitenlucht te geven, en toen de eerste druppels vielen was de Shetland Sheepdog er nog van uit gegaan dat dit een licht buitje zou zijn, niet iets waar je voor zou moeten schuilen. En zoals de meeste keren had hij het wel mis. Maar dat wilde de pret niet drukken. Zijn vacht werd met de seconde natter en zwaarder, haren kwamen voor zijn ogen te hangen waardoor hij vaak met zijn kop moest schudden en zijn tong ving de regendruppels op. Al met al had het wel iets magisch. De bui zat er al een tijdje aan te komen en nu het eindelijk was los gebarsten leek alsof heel de aarde zich opende en het water met open armen verwelkomde. De herfst zat er dan nu echt goed in.
Fade sprong over een omgevallen boom en zijn poten draafden over de nu drassige grond. Hier en daar vormden al modderstroompjes omdat de aarde niet al het water op kon vangen. Zijn staart waggelde nog steeds blij heen en weer toen hij even stopte en zijn kop draaide, opzoek naar iets van onderdak want de regen begon nu wel een beetje te vervelen. Uit zijn ooghoeken door de bomen heen spotte de hond iets van steen. En steen was massief, dus dat betekende dat het daar droog was. Nog zonder enig nadenken zette hij zich af met zijn achterpoten en sprintte naar het gebouw toe. Het bleek een ruïne te zijn die ondanks zijn slechte staat droge plekken bood. Fade rende naar binnen en botste bijna tegen de muur aan, maar kon nog net op tijd rennen. Hij schudde zijn vacht uit waardoor waterdruppels overal in het rond vlogen. En waarschijnlijk ook de andere, droge, hond hadden geraakt die hier ook bleek te schuilen. Verrast keek Fade hem aan, vaag herkende hij hem wel. Hij had ook langer in de opvang gezeten, net zoals Fade. 'Wat een weertje he?' Klonk hij opgewekt terwijl hij inspecteerde of zijn vacht niet al te veel vuil had meegenomen van buiten. Het kwam niet eens in hem op om zijn excuses aan te bieden voor het nat maken van de andere hond.

Met zijn staart die nog steeds blij op en neer ging en de vrolijke tong die uit zijn bek hing sloeg Fade de andere hond gade. Hij was opgelucht dat hij nu niet opgesloten zat met een chagrijnige keffer, want die beesten waren het ergst. Vooral als je dan nergens heen kon en ze niets anders te doen hadden dan kleineren. Zelfs dan was het voor Fade moeilijk om optimistisch te blijven en aardig te zijn. De hond schoot bijna nooit uit zijn slof, hij vond altijd wel een manier om rustig te blijven, hoop te hebben of de vervelende woorden van anderen te negeren. En als hij kwaad werd bood hij vrijwel meteen weer zijn excuses aan, want het voelde voor hem altijd verschrikkelijk om kwaad op iemand te worden. Zelfs als diegene het verdiende. Fade knikte bij de vraag van de andere hond. De grijze wolken waren dreigend geweest maar hij had zich er niets van aangetrokken. Daarbij, een natuurlijke douche was ook wel eens op zijn plaats. 'Ik had het misschien half en half verwacht, maar de frisse lucht hield me gewoon buiten.' Klonk hij opgewekt terwijl hij even met zijn poten op de plaats trappelde. Zijn vacht had hier en daar omhoog staande plukken van toen hij zo hard hierna toe was gerend en langs struiken was gekomen. Hier en daar stak een klein blaadje uit en over het algemeen leek hij een beetje wild. 'Ik denk niet dat de verzorgers blij zullen zijn als ik weer terug kom.' Grijnsde hij terwijl hij zich naast de andere reu neerzette en de kletterende regen buiten bekeek. 'Fade,' stelde hij zich voor. 'En jij was ook al weer?' Namen uitwisselen, hoe lang geleden was het wel niet geweest voor Fade dat hij dat had gedaan? Toen het pension was leeg gelopen was het zo saai en stil geweest. Dit was weer eens iets nieuws en de border collie was blij dat deze regenbui nu plaats vond.