It is to much... [Odion]

Onderwerp: It is to much... [Odion] za maa 17, 2012 10:11 pm

Hij zat voor de ingang van het opvangcentrum. De blik in zijn nachtzwarte ogen gleed over de omgeving. Er was zoveel gebeurt de laatste paar dagen, zoveel wat hij op moest slaan. Hij had even tijd nodig om alles te overdenken. Hij had heel veel nieuwe gezichten gezien en daar was hij blij om, dat voelde echt goed. Hij was er echt blij mee. Alleen daardoor had hij ook weer heel veel verhalen over hem heen gekregen, sommige nog erger als de anderen. Hij moest dat even verwerken. Het even een plekje geven, want ook al waren het niet zijn verhalen ze raakte hem toch. Dat gebeurde elke keer, misschien dat hij daarom niet altijd het geduld had om te luisteren, omdat het dan te heftig voor hem werd. Hij schudde alles even van zich af en liet een glimlach om zijn bek staan. Soms, soms was het nodig om even alleen te zijn. Om even alles op een rijtje te zetten, maar meestal had hij daar niet zo lang voor nodig. Hij voelde zich alweer een stuk beter nou hij even rustig gezeten had. Want hij had gemerkt dat hij soms in gedachten verzonk bij anderen, op momenten waarop dat helemaal niet zou moeten. Nou voelde hij zich weer goed, was het weg. Dan kon hij weer verder, kon hij weer nieuwe gezichten ontmoeten en hun verhalen aanhoren. Hij was er weer klaar voor. Hij sprong overeind en liep in de richting van de keuken. Met zijn neus duwde hij zachtjes de deur open en keek hij naar binnen. Wat was de kok vandaag aan het maken? Zijn blik gleed over het aanrecht en bleef hangen bij tosti’s. Ja tosti’s! Ging er door zijn kop. Hij was tosti’s aan het bakken en dat liet hij niet aan hem voorbij gaan. Hij duwde de deur nog wat verder open en sloop naar binnen. Hij had dit al zo vaak gedaan. Het ging automatisch. Hij ging automatisch dichter naar de grond, scherp lettend op de kok. Hij sloop altijd precies langs het lange aanrecht waarachter de kok zat, waardoor hij hem niet doorhad. Omdat hij dan helemaal over het aanrecht zou moeten leunen. Dan glipte hij om het hoekje naar het aanrecht er tegenover, bij het fornuis. Greep een van de tosti’s van de borden en schoot er vandoor. Zo ging het nu ook. Hij voelde dat de kok hem bijna aan zijn achterpoot greep maar hij was net te snel. Snel schoot hij de deur weer uit. Hij wist dat de kok niet achter hem aan zou komen. Hij ging weer bij de ingang zitten. Met een brede grijns om zijn bek deze keer. Hij at de tosti’s met smaak op, die was nog een beetje warm. Daarna liet hij zijn staart een paar keer zachtjes op de grond kloppen. Hij spitste zijn oren toen hij een geluid opving. Hij draaide zijn kop en keek recht in de ogen van Odion. “Hallo Odion,” zei hij rustig. Hij draaide zijn kop weer terug naar de omgeving. Hij had even geen zin om op de kat te letten. Zijn stemming was een beetje moedeloos die dag, ondanks de tosti.

[&Odion]

Onderwerp: Re: It is to much... [Odion] zo maa 18, 2012 5:51 am

De oranje kater schoot het grasveld over, en wurmde zich door de achterdeur het opvangcentrum binnen. Hij wist dat het rond deze tijd etenstijd zou moeten zijn. De bakken voer zouden ieder moment kunnen worden gevuld met smaakloze maar voedzame brokken. Naar dit moment keek Odion vaak uit. Het was een uitgelezen kans om zijn energievoorraad weer bij te vullen, want met de magere muisjes rond deze tijd lukte dat niet echt.
Met een ingehouden pas trippelde de kater over de marmeren vloer. De eetzaal was aan de andere kant van Lost Animals, en Odion wist dat hij langs de ingang moest om bij de juiste deur te komen. De verrukkelijke, kunstmatige geuren van voedsel drongen zijn neusgaten binnen. Hij snoof de lucht diep op, maar hierbij kwam een ongewenste geur mee. Damnit, die honden ook! Ze waren verdomme overal! Kon hij nou niet eens rustig rondlopen zónder dat zijn humeur verpest zou worden door die lompe kwijlbeesten? Was dat voor één dag te veel gevraagd? Nu wat meer op zijn hoede liep Odion verder. Het grote beest kwam al snel in zicht, en de kat besloot er voorzichtig langs te sluipen, zodat hij zich niet onnodig druk hoefde te maken doordat hij met een hond zou praten.
Odion snoof bij het horen van zijn naam. De hond had hem dus opgemerkt. "Gegroet, Aiden," groette de kater terug, waarbij hij de naam van de hond extra spottend uitsprak. "Wat een onaangename verassing." Geen gemene grijns, geen spottende lach, gewoon verveeldheid deze keer. Hij zou zich niet meer zo op laten fokken door een hond, dat was niet goed voor zijn gezondheid. Hij zou zich zo veel mogelijk kalm houden, tot er op een gegeven moment geen andere uitweg meer was dan vechten. Aiden was zijn woede niet eens waard, en Odion verspilde liever geen tijd aan het beest. "Vond je het nodig om met je enorme kont in de weg te gaan zitten, zodat ik mijn weg naar de eetzaal niet rustig kan vervolgen zonder gestoord te worden door obstakels?"

""

Onderwerp: Re: It is to much... [Odion] zo maa 18, 2012 7:11 am

Hij hoorde hoe Odion achter hem snoof. Langzaam draaide hij zijn kop naar Odion en keek hem aan. Hij besloot zich maar helemaal om te draaide zodat hij niet de hele tijd het idee had dat hij zijn nek verrekte. Hij keek Odion rustig aan toen de oranje kater hem begroette. “Tjah, ik was hier toevallig,” vervolgde hij schouderophalend. “Verassingen kunnen nou eenmaal overal opduiken. Al is het niet zo’n grote verassing dat ik hier ook wel eens ben of wel?” ging hij verder. Hij keek Odion onderzoekend aan. “Volgens mij kun je er prima langs,” vervolgde hij kalm toen Odion verder ging. “Ik zat van het uitzicht te genieten en ik mag hier ook best zijn niet?”
De blik in zijn nachtzwarte ogen gleed even over Odion totdat hij hem weer in de ogen keek. Er stond nog steeds niets anders in zijn ogen dan kalmte, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Alsof hij niet beledigd werd. “Maar ik houdt je niet tegen hoor, als je doorloopt naar de eetzaal,” Hij haalde nogmaals zijn schouders op en schoof demonstratief nog wat verder opzij. “Als ik een stoorzender ben dan kun je me beter negeren,” Hij draaide zich opnieuw om nou weer naar de omgeving buiten. Hij had echt zijn dag niet vandaag en daarom kon het hem ook niet zo veel schelen wat Odion tegen hem zei, al schelde hij hem voor van alles uit.

[Hij blijft raar doen met dat eerste zinnetje :')]