De bijeenkomst[Eerste activiteit]

Lirindo liep door de ruïnes de plek waar hij zijn roedel opgericht had. Hij verveelde zich nogal maar hij was hier niet zonder reden. Vandaag was de grote dag. De dag dat hij de roedelleden de eerste opdracht zal geven. Hij had er al een hele tijd over nagedacht en nu wist hij het zeker. De eerste opdracht zal niet al te moeilijk zijn. Maar ook niet al te makkelijk zijn roedelleden zouden zich vandaag moeten bewijzen en hij hoopte dat iedereen het zal overleven want zoals hij al eerder had gevonden deze opdracht was niet voor watjes. Zijn leden zouden veel moeten doen om zichzelf te bewijzen. Alleen zo kon hij zeker weten dat ze het waard waren om een lid van The Darkness Pack zijn. Hij dacht na hoe hij het straks zal vertellen. Ze zouden een tijdje moeten overleven op de velden. Waar de jagers op de loer lagen en niets leek wat het was. Als ze in deze opdracht zouden dood gaan dan zal dat hem wel raken maar dan betekende dat dat die honden toch niet ver gekomen zouden zijn. Want als ze al niet sterk genoeg waren om een dag op de velden konden te overleven hoe zouden ze dan in hemelsnaam reageren als ze het tegen een hele groep mauaji katten het moesten opnemen. Maar meteen een opdracht beginnen zal niet echt slim zijn. Misschien moest hij daar nog even mee wachten. Hij kon beter eerst een bijeenkomst houden om ze eerst beter te leren kennen want hij wist dat voordat je een goeie leider kon zijn je toch echt eerst het respect van de leden moest krijgen. Opeens bedacht hij dat hij zelf nog nooit getraind had. Het was nog best vroeg dus de leden van hem zaten misschien wel te slapen. En ondanks dat de leden elk moment voor hem klaar moest staan als hij ze nodig had dan zouden ze het niet echt op prijs stellen als hij ze vroeg in de morgen wakker zal maken. Dan zal hij eerst maar wat gaan trainen. Maar zoals hij zich al vaker af gevraagd had waarop? Hij wist het al. Hij kon niet in zich eentje een kat aan vallen . Want katten waren zover hij wist altijd in groepen. En als dat niet zo was dan hoefde hij er maar eentje te vermoorden en dan had hij een veel te grote groep katten achter hem aan die hij nooit aan zal kunnen. Dus hij besloot maar eens wat aan zijn conditie te doen. Het leek hem wel wat om de ruïne torens die er zo hier en daar stonden te beklimmen dat zal wel een tijdje duren en het zal een best wel grote uitdaging voor hem zijn want hij had nog nooit iets beklommen. Hij rende een beetje angstig richting de toren. En hij zag dat deze toren ook nog via een redelijk in takte trap te beklimmen was. Hij vond het een beetje te moeilijk om meteen een gevaarlijke toren te beklimmen dus ging hij hier maar op klimmen. Hij had in de gangen van het opvangcentrum weleens normale trappen beklommen maar nog nooit zo’n steile grote lange trap als deze. Toen hij het de eerste keer probeerde ging hij al meteen onderuit en hij probeerde het de hele tijd weer. Opnieuw en opnieuw totdat hem het uiteindelijk lukte. En nadat hij heel vaak de trap op was geklommen was hij helemaal uitgeput. Hij klom de trap nog één keer op en toen ging hij even uitrusten. Toen hij uigerust was was het al avond. Nou nu was het wel laat genoeg om de roedel bij elkaar te roepen. Hij ging weer recht overeind staan en hij jankte naar zijn roedelleden. De leden die niet naar zijn roep zouden luisteren zouden van hem part wel kunnen ophoepelen. Ze moesten wel trouw zijn aan hun alfa.